فیروزه کوبی

همیشه تا اسم فیروزه کوبی برده می شود نام شهر اصفهان درذهن ها تداعی می شود. هری که مهد این صنایع دستی زیبا و با شکوه و ریزنقش هنری است. اما جالب است بدانید اصل قدمت این اثر به 60 سال پیش و در مشهد برمی گردد و بیست سال بعد از آن بوده که این هنر پا به شهر اصفهان میگذارد و جایی برای خود در بین دیگر آثار هنری باز می کند. بیشتر تولیدات مشهد در آن زمان بروی زیوارآلات بود اما در اصفهان علاوه بر زیور آلات این صنعت بروی ظروف هم جایی برای خود باز کرد و محبوبت زیادی برای خود در بین خریداران یافت. در حال حاضر این هنر در اصفهان ساخته می شود و تعداد هنروران آن متاسفانه نسبت به قبل کمتر شده اند. جنس زیری طروف آن مس برنجی، نقره، ورشو، برنج است. در صنعت  فیروزه کوبی ابتدا شکل کلی از ظرف مورد نظر را با کیی از جنس های گفته شده می سازند بعد از این کار قسمتی که استاد کار مدنظر دارد که آن را  فیروزه کوبی کند انتخاب و بوسیله رشته هایی باریکی از جنس خود ظرف بنام کندن دیواره ای در اطراف کار ایجاد می شود این کار یا توسط زرگر درست میشود و سپس به استاد فیروزه کوبی تحویل داده می شود یا از ابتدا توسط خود استاد کار درست می شود که معمولا امروز خود استادکاران هم این بخش کار را عهده دار میشوند. فیروزه استفاده شده در این صنعت از ضایعات فیروزه هایی است که در کارگاه های زیورالات یا معادن غیر قابل استفاده هستند. سپس این خرده سنگ های را بسته به سایزشان از هم تفیک می کند با حرارت بالا بروی سطح لاک گرودوئی می کشند و تا این لاک نرم و مذاب است سنگ ها را بروی آن بدون فاصله ای بینشان  قرار می دهند. این مراحل را اینقدر ادامه می دهند تا تمامی سطح پر شود و نمایی یک دست و زیبا از فیروزه کوبی کار دیده شود. پرداخت  کار در دو مرحله ی پرداخت سطح فلزی و سپس پرداخت خود سطح فیروزه کوبی شده صورت می گیرد. و پولیشی نهایی با روغن کنجد یا زیتون بروی سطح اعمال می شود.